Ακτινοβόλα σύμπαντα κυματίζουν
φορώντας τα άμφια
της αέναης τελετής
πιστές στην πιο στέρεη
στην πιο βέβαιη αμφιβολία.
Παραβολών φλόγες
παραφυλούν ν’ αρπάξουν
παράσημα, παράδες, παραμύθια,
φορείς του πιο επικηρυγμένου νόμου
ενάντια στην πιο νόμιμη ανομία.
Μα πώς μια φλόγα να παραφυλάξει,
μια φλόγα που για να ζει πρέπει να καίει
να παραφυλάξει
για να μπορεί να καίει, να ζει
να δημιουργεί το αστροφιλούμενο
το επιουσιαζόμενο φως;
Πώς;
Ποιος ερωτά, ποιος ερωτάται;
Υπάρχει η ερώτηση
που απαντάται όταν συντονιστεί
με την ηχώ της.
Να είσαι όσο πιο πολύ μπορείς
αυτό που θες να γίνεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου