ΤΑ
ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΝΕ ΞΥΠΝΙΟΥΣ

Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

Λίγο πριν

Κάθε δρόμος χωρίζει τον κόσμο στα δύο.
Αμέτρητοι δρόμοι κόψαν τον κόσμο κομμάτια
και το παζλ διαλύθηκε.

Κάψαν τα δάση για να εξοντώσουν τις νεράιδες.
Αρρωστήσαν τους ανέμους
για να εκδιώξουν τους αγγέλους.
Φαρμάκωσαν τη θάλασσα
τις γοργόνες να αφανίσουν.
Κάρφωσαν κεραίες για να διώξουν τους θεούς.
Δηλητηρίασαν τη νύχτα
για να χαθούν τ’ αερικά.
Και τώρα ήρθε η σειρά μας.

Βγήκαν στους δρόμους τα θηρία.
Ζωντανέψαν οι δεινόσαυροι.
Γέμισαν δράκους οι πλατείες.
Τέρατα στα παράθυρα
στις πόρτες οι γορίλες.
Μας κυνηγήσαν λάμιες
μας πήγαν από τη Σκύλλα
στον Καϊάφα.
Και τώρα ήρθε η σειρά μας.

Οι μεγάλοι φθόνησαν
κι οι μικροί λουφάξαν.
Οι φτωχοί αγοράστηκαν
κι οι πλούσιοι πουληθήκαν.
Οι άγριοι σκληρύνθηκαν
και οι αβροί αιωρηθήκαν.
Οι υγιείς αναχώρησαν
κι οι άρρωστοι συνηθίσαν.
Και τώρα είναι η σειρά μας.

2 σχόλια:

Michelangelo 23 είπε...

Πες τα όλα, φίλε μου!

Βαγγέλης (ΓΕΦΥΡΕΣ ΦΤΕΡΟΥΓΕΣ)

Υ.Γ.
Μόλις ανακάλυψα το μπλογκ σου, και θα σε διαβάσω διεξοδικώς! Θα σε συστήσω και στους νέους ιστο-φίλους μου.

ο Αλέξης Δάρας είπε...

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Μανδραγόρας", στο τεύχος της άνοιξης του 2011