ΤΑ
ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΝΕ ΞΥΠΝΙΟΥΣ

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Ανθοφορία

Τα μελισσάκια του ήλιου
χύνονται στα φεγγαρολούλουδα της γης
φυσορουφάνε τους αυλούς του σώματος
που χλιμιντρίζει καθώς χάνεται
στην αντήχηση των τειχών.
Στην αντιστοίχιση των τυχών.

Πέφτουν τ’ αστέρια κι αναπηδούν
στα τύμπανα της νύχτας
χορός καπνός στην αύρα
του αρχιπελάγους που φώλιασε
σ’ ένα λιμάνι καναλοφάναρο.
Σ’ ένα κολπίσκο κοχυλοπόταμο.

Πυρόψυχη περιδινούμενη πνοή
σε ουράνιες χορδές δονούμενες
αναβαπτίζεται στις λίμνες του ήλιου,
αγνό μελωδικό άλγος λάγνο.
Η γύρη των κύκλων πλατσουρίζει
σε τετράγωνα σεντόνια.

Τα δέντρα τρέχουν λαγοπατώντας
το δάσος ηλεκτρισμένο αναρριγά
έμφωτο, ορμεύχυμο αργοκουνάει
τα φωτεινά του φρούτα.
Ανοίγουν οι αγωγοί της λάβας
που έρχεται τραγουδώντας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: