ΤΑ
ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΝΕ ΞΥΠΝΙΟΥΣ

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Προετοιμασία

Ξέρεις κάποια από τα ερωτήματα
που σε περιμένουν.
Και γίνεσαι απάντηση,
παζλ αυτονόητων ειλικρινών απαντήσεων,
ούτε έτοιμες ούτε έντιμες ακόμα
μα προχωρούν.
Ζεις επικίνδυνα
για να μπορείς τουλάχιστο να πεις
πως έκανες ό,τι μπορούσες.
Στη φουρτούνα της σταγόνας ναυαγείς,
τιθασεύεις ωκεανούς
δεν αρνείσαι,
είσαι
τώρα εδώ.
Κυλάς σε σωληνώσεις, σ’ αρτηρίες, σε χυμούς
φουσκονεριάζεις αγριεύεις και ξεσπάς
ζεις της ζωής την καταιγίδα
μεταμορφώνεσαι για να μπορείς
να παραμένεις αυτό που είσαι.
Στις πέτρες που μαζεύεις κλείνεις
τις παραλίες που συναντήθηκες.
Στις παραλίες που συναντήθηκες κλείνεις
τις θάλασσες που αγάπησες.
Στις θάλασσες που αγάπησες κλείνεις
το φως που σε φωτίζει.
Το φως που σε φωτίζει
ανοίγει διάπλατα τις πύλες
του κόσμουπου τόσα χρόνια χτίζεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια: