Άνεμος στους ιστούς μου

Η πλάση τρύπωσε στα λαρύγγια των πουλιών
ξεχύθηκε στα φύλλα των αυθύπαρκτων ζωών
σαν άρωμα απαλόχρωμου οράματος,
μαγνητικός αχός μυσταγωγίας ολάνθιστης.
Νεκταροχόοι βοηθείστε τη δραματοποίηση
ηχείστε στάλα στάλα χώρο στο δέρμα μας.
Ρωτώ το κύμα. Μ’ έλουσε.
Γυμνούς ρυθμούς κοκάλινους σπάω.
Η μελωδία του χρόνου μ’ ένωσε.
Άνεμος στους ιστούς μου. Πετάω.
Λεβάντες εκτοξευμένος μέσα σε ζέφυρο πορφυρό
σ’ άγνωστους ουρανούς φτερούγησα και φυσάω.
Σε σταθερή επαφή με το έσω
προσμένω από το έξω.
Καλύτερα να μην προσμένω από το έσω
ούτε να βρίσκομαι σε σταθερή επαφή με το έξω.