Μύρισε πώς ακούγεται το φως

Η Πεταλούδα ήταν ο άνεμος.
Κι ο άνεμος ήταν άσπρα κρίνα
από τον ήχο της σελήνης.
Η Πεταλούδα κάθισε στο τέλειωμα του ανέμου.
Ίσως να πίστευα πως θα ΄κλαιγε
ή θα ΄κλαιγα, ή ίσως να νόμιζα κάτι άλλο.
Έγινα αόρατος μέσα σ’έναν αόρατο κόσμο.
Ήμουν εγώ η πεταλούδα
φτερόψυχη απ’ τη γλύκα λιγωμένη
ψυχή μες την ψυχή του κόσμου
λαγγεμένη.
Ο άνεμος, εγώ ο μοναδικός που φύσηξε ποτέ,
ο πρώτος άνεμος.