Όλα συμβαίνουν επειδή σ’ αγαπώ
Και επειδή κι εγώ σ’ αγαπώ.
Είμαστε οι αναρίθμητες πηγούλες
του ενός και μόνου ποταμιού
που δίνει αίμα στ’ αστέρια
το ένα μετά το άλλο,
φλέβα αέναου ξυπνήματος
νέα πάντα, δροσερή
όπως η μέρα, ο χρόνος
οι στιγμές
που η μια γεννάει την άλλη.
Κι αν κάποια κενά υπάρχουν
αυτά είναι σίγουρα για να χωρέσουν
οι νότες της όλης μελωδίας
που ίσως το όλο δε μπορεί να νοιώσει.
Όμως εμείς,ο στιγμιαίος χορός του χώρου
μπορούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου