ΤΑ
ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΝΕ ΞΥΠΝΙΟΥΣ

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Το αερικό

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε
που έγινε αυτή η ιστορία
όμως όλοι τη θυμούνται
κι ας μη μπορεί κανείς να πει
πότε ακριβώς συνέβη.
Μία νεράιδα κι ένα ξωτικό ερωτεύτηκαν...
Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Τα παιδιά τους ήταν αερικά.
Έκαναν πολλά παιδιά.
Έπρεπε να ανοίξουν σπίτι
και να παντρευτούν.
Έτσι έπιασαν δουλειά,
αυτή έγινε χορεύτρια νύμφη σε όνειρα
κι αυτός πιλότος οδηγός σε αστρικά ταξίδια.
Ήταν πολύ καλοί και άνοιξαν επιχείρηση.
Εκεί δούλευαν και τα παιδιά τους.
Τα αερικά είχαν μια περίεργη ιδιότητα.
Όποιον φίλαγαν γινόταν για λίγο
κι αυτός αερικό.
Τους άρεσε πολύ να φιλούν ανθρώπους.
Μα οι άνθρωποι υπακούανε σε άλλες
εντολές. Εκτός από λίγους.
Που κάνανε παρέα με τ’ αερικά.
Στα όνειρά τους χόρευε εκείνη
κι αυτός τους οδηγούσε στα αστρικά πεδία.
Εκείνα έπλεαν στο φως των αστραπών
και μοίραζαν φιλιά στ’ αστέρια.
Τα έχω με ένα αερικό.
Ετοιμαζόμαστε να παντρευτούμε.
Τα έχουμε πολύ καιρό.
Δε μπορώ να θυμηθώ από πότε.
Και πάντα ετοιμαζόμαστε να παντρευτούμε.
Αυτά όλα μεταξύ μας, έτσι;
Δεν τα ξέρει κανείς.
Ο μόνος που τα ξέρει είναι ο καθένας
για τον εαυτό του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: